Er waren weer speeches, er was slechte muziek, er waren borrelnootjes en er was alcohol.
Dit jaar hadden ze catering ingehuurd. Er waren statafels. Naast borrelnootjes waren er sjieke hapjes. En champagne, maar dat was van de aio's die probeerden de jury voor 'best versierde kerst-kamer' om te kopen.
Om 6 uur werden de statafels leeggeruimd door dames in catering-uniform en de flessen alcohol weer op het rolkarretje gezet.
De hapjes, waarvan niet duidelijk was of er vlees of vis inzat, en waarbij niemand de samenhang (van wortelflintertjes, nootjes, kappertjes en pijnboompitjes) kon ontdekken, werden ook weggehaald.
Op de gang had de geur van waxinelichtjes ontbroken. Maar bovenal was er nooit de doordringende geur van komkommer geweest, gesneden door de mensen van het secretariaat, in de kleine vergaderkamer, vanaf 10 uur 's ochtends. Als voorbode van iets teveel alcohol in de gang naast de printer, en persoonlijke gesprekken met de jongens van de ICT, en stokbrood met brie van de Aldi.
Kneuterigheid is een voorwaarde voor goeie kerstborrels.
